လင္းထိန္ေနေသာ လေရာင္ေအာက္မွာ အိပ္ေမာက်ေနေသာ
မန္က်ည္းေတာရြာကေလး ထိုရြာကေလးဆီသို႕ မျကာမီ
အခ်ိန္အတြင္း ကံျကမၼာဆိုးဝင္လာေတာ့မည္ကိုမည္သူမွ မသိျကပါေခ်
'' ဝုန္းးးးးးးး ''
'' ဘာသံလဲဟ ''
'' ကမ္းပါးျပိဳတာ ေျပးျကေဟ့ ေျပးျက ''
ရြာေရွ႕ပိုင္းက လူေတြရဲ႕ေအာ္သံဟစ္သံေတြနဲ႕ကမ္းပါးျပိဳ
သံျကီးက ေျကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းလွေတာ့သည္
ဘာပစၥည္းမွမယူနိုင္ ကိုယ့္အသက္ကိုလု၍သာေျပးျကရေတာ့သည္
ျမစ္ျကီးက တစ္ရြာလံုးအားဝါးျမိဳသြားေသာ္လည္း ကံေကာင္း
သည္က ဘယ္သူမွအသက္မေသျက ညတြင္းခ်င္းပင္တစ္ရြာလံုး
အိုးမဲ႕အိမ္မဲ႕ဘဝေရာက္ခဲ႕ရေတာ့သည္ ျကိဳတင္မျမင္နိုင္ေသာ
အနာဂတ္ေပတည္း
ထိုအခ်ိန္က ရြာဦးေက်ာင္း ဦးဇင္းကလည္း ရန္ကုန္သို႕
ခရီးလြန္ေနသျဖင့္ ရြာသားမ်ားခိုကိုးရာမဲ႕ေနျက၏
ဒီအတိုင္းလည္းေနဖို႕မျဖစ္နိုင္တာေျကာင့္ ကမ္းပါးနဲ႕မနီးမေဝး ရြာတည္အေျခခ်ဖို႕ ျဖစ္နိုင္တဲ႕ေနရာေလးကိုေရြးခ်ယ္လိုက္ျကတယ္
ရြာသားမ်ားတက္ညီလက္ညီနဲ႕ သစ္ခုတ္ဝါးေထာင္ကာ
ရြာေလးတစ္ရြာဖန္တီးလိုက္ျက၏
ေတာသူေတာင္သားမ်ားျဖစ္ျကသည္နွင့္အမွ်
အျကမ္းပတမ္းခံနိုင္ေလသည္
ရြာပတ္ဝန္းက်င္မွာရွိတဲ႕
ေျမကြက္လပ္မ်ားကို လယ္ယာအျဖစ္ေျပာင္းလဲလိုက္ျကသည္
ကံလိုက္သည္လား အဆိုးထဲက
အေကာင္းလားေတာ့မသိ သီးႏွံမ်ားေအာင္ျကသည္
အျဖစ္ရြာေလးလည္းတျဖည္းျဖည္းနဲ႕ရြာငယ္အျဖစ္
ရုပ္လံုးေပၚလာေလျပီ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္လည္း
မျကာခင္ကပင္ျပန္ေရာက္၍ ရြာအဝင္မွာ ေက်ာင္းတစ္
ေက်ာင္းေတာင္ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းျကျပီးျပီ
ဘာလိုလိုနဲ႕ရြာေျပာင္းျဖစ္တာေတာင္ တစ္နွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိ
လာခဲ႕ေလျပီ ရြာသားမ်ားဤေျမနွင့္အက်ိဳးေပးျကသည္
စိုက္သမွ် သီးနွံမေအာင္သည္မရွိ ျမစ္ကမ္းနားနီးသည္မို႕
ေျမခံေျမဆီလႊာက ေကာင္းျပီးသား
ေျမျကီးက ေရႊသီးသလိုမ်ိဳး
သို႕ေသာ္ျငား ထိုကံေကာင္းမႈကျကာရွည္မခံပါေခ်
ရြာေလးဆီသို႕ ျကမၼာဆိုးမ်ားက ထပ္မံဝင္ေရာက္လာျပန္ေတာ့သည္
အျဖစ္ကေတာ့ ရြာထဲရွိလူမ်ား အေသအေပ်ာက္မ်ားလာျခင္းပင္ျဖစ္သည္
ပထမ ရြာေျမာက္ပိုင္းက အေမျကီးဆံုးသည္
ေရာဂါဘာညာ နဲ႕ေသသည္မဟုတ္ေသာ္လည္း လူျကီးပိုင္းမို႕
လူျကီးေရာဂါနွင့္တိမ္းပါးျကသည္ဟုယူဆျကသည္
ေနာက္တေယာက္ျပီးတေယာက္ အေသအေပ်ာက္မ်ား
လာသည္ ဘာေရာဂါေထြေထြထူးထူးလဲမဟုတ္ဘဲ
၇ ရက္အတြင္းကိုေသသူ၇ ေယာက္ တစ္ရက္တေယာက္
နႈန္းနဲ႕ေသေနသလားေအာက္ေမ့ရ
သည္အထိထူးျခားသည္က ေသသည့္သူမ်ားက
ထူးထူးျခားျခား မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႕ ခႏၱကိုယ္
aနရာအနွံ႕ထုေထာင္းထား
သည့္အလား အညိဳအမည္းကြက္ျကီးမ်ားျဖင့္
ျကာေတာ့ ရြာလူမ်ားလည္းသံသယဝင္လာေတာ့သည္
ဘာေျကာင့္ရယ္ အတိအက်မေျပာနိုင္ေပမယ့္ လန္႕စျပဳ
လာျကျပီ ညဘက္ဆိုရြာလယ္လမ္းမေပၚမွာထူးထူးျခားျခား
အသံမ်ားျကားရတတ္သည္ ေမွာင္စပ်ိဳးတာနဲ႕ ရြာထဲမွာ
လူမရွိေတာ့ အိမ္ထဲဝင္တံခါးပိတ္ မီးပိတ္တစ္ရြာလံုး
တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္လို႕ ညအခ်ိန္ေရာက္
လာျပီဆိုတာနဲ႕ ရြာထိပ္ကေနေခြးေတြအဆက္မျပတ
္ေဟာင္သံမ်ားထြက္ေပၚလာေတာ့သည္
တခ်ိဳ႕လူမ်ားက အိမ္ထဲမွေခ်ာင္းျကည့္ျကရာ
မည္းမည္းေကာင္ျကီးနွစ္ေကာင္က ရြာလယ္လမ္းမမွာ
aလွ်ာက္သြားေနျကသည္ကိုေတြ႕ရသည္ဆို၏
တစ္ရြာလံုးလဲ ထိပ္လန္႕တုန္လႈပ္လ်က္
ဒီကေန႔လည္းထူးထူးျခားျခား ရြာေတာင္ပိုင္းက အရီးေဒၚ
ေအးျကြယ္က ညဘက္ အေပါ့အပါးဆင္းသြားရင္း သူ႕ျခံေနာက္ဖက္မွာ
မည္းမည္းေကာင္ျကီးေတြက သူ႕ကိုဆြဲေခၚျကတယ္ဆိုလား
သူ႕ေအာ္သံျကားေတာ့ အိမ္သားေတြက ဆင္းျကည့္ရာမွာ
ေျမျကီးေပၚ၌ျခစ္ရာကုတ္ရာမ်ားျဖင့္
ေမ့ေျမာေနေသာ အရီးေဒၚေအးျကြယ္ကိုေတြ႕ရသည့္အေျကာင္းပင္
ရြာသားေတြလည္းမ်က္ျမင္မဟုတ္ေသာ္လည္း
ကုတ္ျခစ္ရာမ်ားျဖင့္ ကေယာင္ကတမ္းစကားေတြေျပာေနေသာ
အရီးေဒၚေအးျကြယ္ကိုျကည့္ျပီးလန္႕ေနျကရသည္
ျမိဳ႕က ဆရာဝန္သြားေခၚေနတုန္းမွာပင္ ေနာက္တေန႕
ညေနပိုင္းတြင္ အရီးေဒၚေအးျကြယ္တေယာက္ မ်က္လံုးျပဴးျကီးျဖင့္
'' သူတို႕လာေနျပီ လာေခၚေနျကျပီ ''
ဆိုျပီး အိပ္ရာေပၚတြင္လူးလိမ့္လ်က္ ေဘးနားကလူမ်ားက
လဲဘာလုပ္ရမွန္းမသိအနားလည္းကပ္လို႕မရ
ခဏအျကာတြင္ လူးလိမ့္ေနတဲ ေဒၚေအးျကြယ္တေယာက္
မ်က္လံုးျကီးျပဴးကာ အသက္ထြက္သြားေတာ့သည္
အရီးေဒၚေအးျကြယ္ေသအျပီးနာရီအေတာ္ျကာကာမွ
သူမ၏လည္ပင္းေပၚတြင္ အညိဳအမည္းရာျကီးတစ္ခုေပၚလာေတာ့သည္
ထိုအေျကာင္းအရာက ညတြင္းခ်င္းပ်ံ႕ႏွံ႕သြားျပီး အရီးေဒၚ
ေအးျကြယ္အား သရဲသတ္သည္ေျပာသူကေျပာ
္ေျပာေနျကသည္ တျဖည္းျဖည္းသတင္းကပ်ံ႕ႏွံ႕သြားျပီး
ရြာဦးေက်ာင္း ဦးဇင္းနားအထိေပါက္သြားေတာ့သည္
ဦးဇင္းကိုယ္တိုင္လည္း ဒီအေျကာင္းနဲ႕ပတ္သတ္လို႕
သိပ္မသကၤာ ဒီအေျကာင္းကိုစံုစမ္းဖို႕ ရြာဘက္ထြက္လာခဲဲေတာ့သည္
ရြာေက်ာင္းနွင့္ ရြာအေတာ္လွမ္းေသးသည္
ရြာထဲေရာက္ အသုဘအိမ္သို႕သြား အသုဘရႈျပီးေသာ္
တစ္ပါးတည္းအေတြးေပါင္းစံုတို႕ျဖင့္ ေက်ာင္းကိုျပန္လာခဲ႕ေတာ့သည္
ဒကာမျကီး ေဒၚေအးျကြယ္ေသဆံုးသည့္အျဖစ္က
ထူးဆန္းေနသည္ေတာ့အမွန္ ဂမၻီရ အျဖစ္မ်ားနွင့္
အမွန္တပယ္ပင္ဆက္စပ္ေနေရာ့သလား
ရြာထဲကထြက္လာေတာ့ ညေနအေတာ္ပင္ေစာင္းေနေပျပီ
ရြာျပင္ကုကၠိဳလ္ပင္နားေရာက္ေတာ့ စိတ္ထဲမသိုးမသန္႕
ခံစားလိုက္ရတယ္ လမ္းကိုခပ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္ရင္း
ေနာက္ကေနထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္လာတဲ႕
ေျခသံကိုျကားေနရတယ္ ကုကၠိဳလ္ပင္ေက်ာ္ခါနီးေတာ့
အေနာက္ကေန ျကက္သီးထဖြယ္ကတုန္ကယင္သံ
တစ္သံေပၚထြက္လာတယ္
'' ဆရာေတာ္ ဘုရား ရပ္ေတာ္မူပါဦး ဘုရား ''
ဦးဇင္းေနာက္ျပန္လွည့္ျကည့္လိုက္ေတာ့ မည္းမည္း
ေကာင္တစ္ေကာင္က ေျမျကီးေပၚမွာ ဒူးေထာက္လက္
အုပ္ခ်ီေနဟန္ ျကည့္ေနဆဲမွာပင္
ကုကၠိဳလ္ပင္ ေပၚမွမည္းမည္းေကာင္မ်ား တေကာင္ျပီး
တေကာင္ဆင္းလာျကေတာ့သည္
စိတ္ထင္ အေကာင္နွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ရွိမယ္ထင္သည္
'' ပရေလာကသားေတြပါလား ရြာထဲမွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ႕
ကိစၥေတြက ဒကာျကီးတို႕နဲ႕မ်ား သက္ဆိုင္ေနျကသလား ''
'' အေျကာင္းရွိလို႕ အက်ိဳးျဖစ္တာပါ ဘုရား ဒီရြာဟာ တပည့္
ေတာ္တို႕ရဲ႕ရြာေဟာင္းပါ ရြာထဲကေျမေနရာေတြလည္း ယခင္က
တပည့္ေတာ္တို႕အပိုင္ပါ ဆရာေတာ္တို႕ရြာေျပာင္းလာတဲ႕
အေပၚမွာ ဘာမွဒုကၡမေပးခ်င္ေပမယ့္ ရြာသားေတြက
တေန႕တျခား ပိုပိုဆိုးလာျကပါတယ္ ဒါေျကာင့္ ဒီေျမေနရာက တပည့္ေတာ္
တို႕အပိုင္မွန္းသိေအာင္ အမ်ိဴးမ်ိဴးေျခာက္လွန္႕ျပျပီး ရြာက
ေျပာင္းေျပးေစခ်င္မိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ တပည့္ေတာ္တို႕
ထဲမွာ အင္အားျကီးတဲ႕ သံုးေလးေကာင္ရွိပါတယ္ သူတို႕
ကိုေျခာက္လွန္႕ရံုပဲ ခိုင္းထားေပမယ့္ သူတို႕က
ေျခာက္လွန္႕ရံုမက လူေသတဲ႕အထိပါျကံစည္ျကပါတယ္
သူတို႕ကို တပည့္ေတာ္တို႕မနိုင္ေတာ့ပါဘူး ဘုရား အဲ႕ဒါေျကာင့္
ဆရာေတာ့္ကိုအကူညီေတာင္းရတာပါ ''
'' ဦးဇင္း နားလည္ပါျပီ ဒကာျကီးတို႕ကိုေရာ ဘာမ်ားလုပ္
ေဆာင္ေပးရမလဲ ဒကာျကီးတို႕ရြာနဲ႕ပတ္သတ္ျပီးေတာ့ ''
'' ရြာထဲမွာ အရင္ရြာသားေတြရဲ႕အရိုးစုေတြရွိေနပါေသးတယ္
အဲ႕ဒါေတြကိုတူးယူျပီး တပည့္ေတာ္တို႕အတြက္
ေနစရာတစ္ခုခုဖန္တီးေပးဖို႕ ၏
ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္ ဘုရား ''
'' ေကာင္းပါျပီ ဒကာတို႕ မနက္မိုးလင္းတာနဲ႕ရြာလူျကီးေတြနဲ႕
တိုင္ပင္ျပီး စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးပါ့မယ္ ကဲခုေတာ့ ဦးဇင္းကိုခြင့္ျပဳဦး ''
မနက္မိုးလင္းတာနဲ႕ရြာလူျကီးေတြကို
အက်ိဴးေျကာင္းေျပာျပျပီး ေသသူေတြရဲ႕အိမ္ဝင္းထဲမွာလိုက္တူးေတာ့
အရိုးစုေတြ ပုပ္နဲ႕တစ္လံုးနီးပါး ရခဲ႕တယ္ အဲ႕ဒီ႕အရိုးစုေတြ ကိုရြာနဲ႕
ခပ္ေဝးေဝးေနရာတစ္ခု
( ယခုဂိုေဒါင္အမွတ္ ၁၃ ေနရာနား )မွာ
ျမဳပ္နွံျပီး အရင္ရြာသားေတြအတြက္
သခ်ိဴ ၤင္းတစ္ခု ဖန္တီးေပးလိုက္ရေတာ့တယ္ အဲ႕ဒီ႕
ေနာက္ပိုင္း ရြာမွာ အေျခာက္အလွန္႕နဲသြားသလို
လူအေသအေပ်ာက္မ်ားတာေတြ
လည္းမရွိေတာ့ဘဲ ရြာေလးက အရင္လိုပဲ
သာသာယာယာျပန္ျဖစ္သြားပါတယ္
( ယခင္ေရးသားခဲ႕ဖူးေသာ ဂိုေဒါင္အမွတ္ ၁၃ ရဲ႕ အဓိကအပိုင္း
မန္က်ည္းေတာရြာအေျကာင္းေလးပါ )
ျပီးပါျပီ
written by Yin Nyein Aye
Credit - စိတ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ ပရေလာကနယ္
No comments:
Post a Comment
အဆင္မေျပပါက Commentမွာ မွာၾကားႏိုင္ပါတယ္။